Soms krijg ik letterlijk buikpijn als ik zie waar mijn cliënten mee te kampen hebben. Zij worstelen met trauma, ontworteling, migratie, de regelgeving en hun positie in de maatschappij. Ik zie dat ouders nauwelijks ruimte hebben voor hun kinderen en dat kinderen op hun beurt weer hun eigen problemen hebben. Hoe klein zij ook zijn, ze zijn vooral bezig met hun ouders.
Als behandelaren weten we heel veel en tegelijkertijd heel weinig hoe hiermee om te gaan. In de literatuur vind je weinig antwoorden op deze gelaagde problematiek. Voor mij biedt wetenschappelijk onderzoek daarin perspectief: je bouwt aan kennis en aan betere behandelingen voor de gezinnen.

Ik behandel mensen met complexe problematiek door oorlogstrauma’s, seksuele trauma’s, of allebei. Ze hebben te maken met een opeenstapeling van ernstige PTSS-klachten, dissociatie, problemen op het psychosociale vlak en op het somatische vlak. Vaak hebben zij eerder behandelingen gehad die niet of onvoldoende hebben geholpen. Daarom moet ik echt puzzelen en maatwerk leveren. Soms help ik een cliënt bepaalde vaardigheden te versterken waardoor hij of zij een evidence based behandeling aan kan. Zo kan een cliënt bijvoorbeeld controle krijgen over zijn dissociatie – een beschermingsmechanisme wanneer de hersenen extreme stress signaleren - tot het niveau waarop een traumabehandeling mogelijk wordt.

Tijdens het behandeltraject tap ik uit de verschillende vaatjes van mijn kennis voor de opeenstapeling van klachten en problemen, en houd ik tegelijkertijd mijn focus op de behandeldoelen die de cliënt heeft. Ik noem het wel eens: buiten de lijntjes kleuren, maar wel op de kleurplaat blijven.
Vanaf het begin van de behandeling ben ik realistisch naar mijn cliënten. Ik vertel hen dat de kans bestaat dat er geen verbetering optreedt, maar ik zeg ook dat ik niet gauw opgeef. Het is heel bijzonder en ontroerend dat zij mij hun vertrouwen geven en dat we écht in contact zijn.

Gedrevenheid om zorg te verbeteren

Tijdens mijn studie psychologie koos ik bewust voor een stage waar ik werkte met getraumatiseerde vluchtelingen; zo wilde ik ervaren of ik om kon gaan met hun heftige verhalen. Als vrijwilliger in een buurthuis in de Haagse Schilderswijk zag ik mensen uit allerlei culturen. Ik wilde begrijpen waar onze verschillen en overeenkomsten zitten: gewoon mens zijn met elkaar en elkaar daarin vinden.
Aan het begin van mijn loopbaan – ik behandelde kinderen en volwassenen die zijn geconfronteerd met oorlog en geweld – voelde ik veel passie bij mijn collega’s en mezelf. Maar ik zag óók een hiaat als het ging om adequaat behandelen. Natuurlijk is het belangrijk om je gevoel mee te nemen in de therapie, maar dat is niet genoeg. Ik bemerkte in mijzelf een gedrevenheid om de zorg aan deze gezinnen te verbeteren. Zo werd ik gegrepen door de mogelijkheid om door middel van wetenschappelijk onderzoek de kwaliteit van de behandeling te vergroten. Dit sterke gevoel leidde uiteindelijk tot mijn promotieonderzoek en de ontwikkeling van de onderzoekslijn Trauma en Herstel bij het PTC.

Onderzoekslijn Trauma en Herstel

Onze onderzoekslijn omvat meerdere onderzoeken naar ouder-kindrelaties en partnerrelaties van mensen met trauma en traumagerelateerde problematiek. Maar ook de rol van sociale steun in het herstel van symptomen en functioneren. Daarmee willen we het vermogen van getraumatiseerde cliënten versterken, zodat zij met fysieke, emotionele en sociale uitdagingen om kunnen gaan. Er is specifiek aandacht voor de complexe interactie tussen trauma, systeem en context.
Dat systemische perspectief maakt ons als Psychotraumacentrum uniek, zowel in de behandeling als in het onderzoek. Een individu functioneert immers altijd in een gezin of omgeving, in de context van onze maatschappij.
Zo gaat een aantal onderzoeken in op de invloed van traumaproblematiek op de partner of gezin, andersom onderzoeken we de invloed van de partner op de veerkracht van de cliënt.
Met de onderzoeksresultaten willen we bouwen aan meer evidence based behandelingen, voor mensen die niet profiteren van het bestaande behandelaanbod.

Combinatie

Dat ik behandeling kan combineren met beleid, onderzoek en innovatie, geeft me veel voldoening. Zo ontwikkelde ik met collega’s de website www.moms.nl, dat maakt me trots. Verbinding maken in gesprekken, lessen, lezingen en publicaties; bij alles wat ik doe houd ik de betekenis voor de dagelijkse praktijk in het vizier. Ook schrijf ik populairwetenschappelijke boeken, zodat de kennis die we hebben terechtkomt bij de mensen die dit het meest nodig hebben.
Ik vind het oprecht leuk om te leren, nieuwe ideeën op te doen en vanuit verschillende perspectieven te kijken naar problematiek. Ik werk hard en wil steeds een stap verder zetten. Gelukkig kan ik mezelf goed opladen door met mijn gezin bezig te zijn en lekker te sporten. Af en toe neem ik een verlofperiode om aan een boek te schrijven, dat geeft me rust en energie.

Ben je zorgprofessional en heb je een consultatievraag voor Elisa?
Meld je dan eenvoudig aan via 123consultatie en start je consultatie vraag.